تماشای پرندگان مهاجر در تالاب کشف‌رود 
امیریه ۳۷ شهر چهار‌هزارنفری 
مجید خدایی ۸ باشگاه به نیت امام‌هشتم راه‌اندازی کرده است
مریم لاری| اولین روز‌ها وقتی تازه وارد دنیای کُشتی شده بود، هر روز مادرش نگران بود که نکند امروز هم دوباره آسیب دیده باشد. وقتی مجید به سلامت به خانه می‌رسید، مادر خیلی خوشحال می‌شد. اوایل یادگیری تکنیک‌های کشتی، خانه برایش شده بود باشگاه دوم ورزش. اگر برادرش خانه نبود، با بالشتی یک‌متری و پرقطر، اغلب فن یک‌خم را تمرین می‌کرد.
تمرین‌های پر‌هیجان مجید و برادرش در خانه، صدای مادر را که تمیزی خانه برایش مهم بود، درمی‌آورد. آن روز‌ها صاف کردن فرش جمع‌شده و جاروی شیشه و آینه‌های شکسته، تقریبا یکی از کار‌های روزانه مادر شده بود.
روز‌ها همین‌طور می‌گذشت و مجید خدایی با تمرین و ممارست در کشتی، موفق شد سال ۷۳ مدال طلای المپیاد دانش‌آموزی را از آن خود کند و بعد از آن هم پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارد.
هم درس می‌خواند و هم کشتی می‌گرفت و امروز با تلاش‌های مستمری که در عرصه ورزش داشته، دکتری مدیریت و برنامه‌ریزی در تربیت‌بدنی را از دانشگاه تهران گرفته و استاد دانشگاه امیرکبیر و دانشگاه پیام‌نور شده و موفقیت‌های بین‌المللی بسیاری در دنیای ورزش کسب کرده است.
از محله قهوه‌خانه چهارراه عرب تا محله رضاشهر
مجید خدایی هفت‌سالی می‌شود که هم‌محله‌ای منطقه ۹ شده و دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در محله چهارراه جلالیه (قهوه‌خانه چهارراه‌عرب) ساکن بوده است. او فرزند سوم یک خانواده هشت‌نفره است.
در حال حاضر کارمند رسمی وزارت نفت کشور است و در کنار کار، فعالیت‌های ورزشی بسیاری هم انجام می‌دهد، ازاین‌رو هرماه به‌خاطر کار و خانواده بین تهران و مشهد در رفت‌وآمد است و به‌گفته خودش، حضور در مشهد برایش با علاقه و در تهران با اجبار همراه است. او خدمت سربازی‌اش را سال ۷۸-۷۶ در باشگاه فتح سپاه تهران و دوران آموزشی‌اش را در پادگان شهیدباکری دزفول گذراند.
ناظم به خاطر کشتی، ثبت‌نامم نمی‌کرد
قهرمان کشتی کشورمان، دوره دبستان را در مدرسه شهیدمزینانی، محله کارمندان اول و دوره راهنمایی را در مدرسه شهید مداح‌حسینی گذراند و دوره دبیرستان به‌خاطر ورزش، مجبور به تغییر چند مدرسه شد.
سال اول دبیرستان را در مدرسه شهیدمدرس، با انتخاب رشته تجربی، سال‌های دوم و سوم را در دبیرستان میرزاکوچک‌خان و سال آخر را در مدرسه شهیدطالقانی، محله خسروی پشت سر گذاشت؛ البته آن ایام ناظم دبیرستان به‌خاطر وضعیت حضور مجید در مسابقات کشتی، از ثبت‌نامش در مدرسه امتناع می‌کرد و بهانه‌اش این بود که اگر به این مدرسه می‌آیی، باید حواست فقط به درس باشد و بقیه کار‌ها تعطیل.
اوایل، دانش‌آموز بازیگوشی بود، اما با ورود به دنیای کُشتی همه‌چیز عوض شد و برنامه زندگی‌اش رنگ ورزش گرفت و کم‌کم بازیگوشی‌های دوران نوجوانی محو شد و ورزش همه انرژی‌اش را تخلیه کرد.
همسایه، عضوی از خانواده بود
این استاد دانشگاه از دوران کودکی و نوجوانی و حضور همسایه در زندگی می‌گوید: آن ایام همسایه تقریبا هر روز با همسایه‌اش در ارتباط بود. به یاد دارم که در‌خانه‌ها باز بود و خیلی‌وقت‌ها وقتی با پسر همسایه بازی می‌کردم، یا من برای ناهار خانه آن‌ها بودم یا برعکس، درواقع من و تویی وجود نداشت و همه، همه‌چیز را برای هم می‌خواستند.
آن دوران بین همسایه‌ها صمیمیت، همدلی و حتی وابستگی وجود داشت و یک محله مثل یک خانواده بود و اهالی از حال هم باخبر بودند و در کنار هم زندگی می‌کردند، اما امروز سبک‌وسیاق زندگی تغییر کرده و دیگر از آن صمیمیت‌ها خبری نیست، حتی ارتباطات انسان‌ها جای خود را به وسایل ارتباط‌جمعی داده و حضور اعضای خانواده در کنار هم، تحت‌الشعاع مدرنیته قرار گرفته است.
بازی‌های گروهی محله، یادش‌به‌خیر!
خدایی با مقایسه بازی‌های گذشته و حال، می‌گوید: یکی از سرگرمی‌های خوب آن زمان، این بود که در کوچه با یک طناب لباس و چند آجر با بچه‌های محل فوتبال بازی می‌کردیم. بازی‌ها اغلب گروهی بود؛ بازی‌هایی مثل هفت‌سنگ و... آن زمان تحرک زیاد بود و کار گروهی و صمیمیت، پررنگ.
صبح تا شب همه بچه‌های محل با هم بازی می‌کردند و همه، بچه‌محلشان را می‌شناختند، اما امروز بچه‌ها در خانه و به‌صورت انفرادی بازی می‌کنند، آن‌هم بازی‌هایی که هیچ تحرکی در آن نیست و باعث ضعف در سلامتی‌شان می‌شود.
بچه‌های امروز ازآنجایی‌که بازی‌های مجازی را برای گذران وقتشان انتخاب کرده‌اند، شاید مثل بچه‌های گذشته با هم بودن برایشان لذتی نداشته باشد. اگر هم بخواهند گروهی بازی کنند، آن گروه در فضایی مجازی است و هیچ ارتباط دوستانه، عاطفه و حضوری در این بین وجود ندارد. بازی‌های مجازی، روی سیستم اعصاب تاثیر می‌گذارد و باعث کم‌تحرکی و چاقی می‌شود.
هر که با من دوست شد، ورزشی شد
خدایی از تاثیر ورزش در روابط اجتماعی و دوستانه‌اش می‌گوید: دوستان زیادی دارم و در این بین حتی دوستان غیرورزشی‌ام با گذشت زمان به سمت ورزش می‌آیند و از طریق دوستی با من ورزشی می‌شوند. دوستانم اغلب در این‌باره می‌گویند: «وقتی با مجید باشی، همیشه ورزش می‌کنی». هفته‌ای سه‌روز تمرین کشتی می‌روم و سه روز دیگر هم به پیاده‌روی، شنا و بدن‌سازی می‌پردازم.
در حال حاضر روزی دوساعت را حتما ورزش می‌کنم، اما در دوران کشتی ۶ تا ۷ ساعت در روز ورزش می‌کردم. نمی‌توان گفت فردی که ورزش می‌کند، هرگز بیمار نمی‌شود، اما آثار روحی و جسمی ورزش آن‌قدر زیاد است که درصد بیماری در افراد ورزشکار کمتر است.
مدارس، زنگ ورزش را قربانی کلاس‌های جبرانی می‌کنند
این استاد دانشگاه خاطرنشان می‌کند: متاسفانه در طول سال تحصیلی، دانش‌آموزان با بی‌توجهی مسئولان مدرسه، گاه از تنها زنگی که کمک به سلامتی جسم و روحشان می‌کند، محروم می‌شوند. تحرک نباید گرفته شود، به ورزش مدارس باید با دید جدی‌تری نگاه کرد.
تلخی و شیرینی خاطرات کشتی
این کشتی‌گیر مدال‌آور با اشاره به شیرین‌ترین خاطره ورزشی‌اش می‌گوید: ۱۹ سال پیش وقتی قهرمان جوانان جهان شدم، آن‌قدر هیجان داشتم که آن لحظه، شیرین‌ترین لحظه زندگی‌ام بود.
یادم هست وقتی قهرمان شدم، رفتم جلوی آینه و به خودم نگاه می‌کردم ببینم یک قهرمان چه شکلی است، ولی چیزی به جز همان مجید همیشگی ندیدم. وقتی مدال طلای جوانان جهان را گرفتم، موفق شدم بدون کنکور مقطع کارشناسی‌ارشد تربیت‌بدنی را دنبال کنم. آرزویم این بود که در کشتی به طلای المپیک برسم که نشد.
خدایی همچنین با اشاره به تلخ‌ترین خاطره ورزشی‌اش می‌گوید: تلخ‌ترین خاطره ورزشی‌ام برمی‌گردد به سال ۲۰۰۴ و المپیک آتن که حدود ۱۵ ثانیه به آخر، کشتی را باختم. همچنین در دوران کشتی، آسیب‌های بسیاری را متحمل شدم؛ از جمله آسیب پا، دست، گردن، کتف و بیش از همه زانوهایم. در انتخاباتی تیم ملی هم ابروی راستم شکست.
قهرمان سابق جوانان جهان با اشاره به علاقه‌مندی‌اش به برخی تکنیک‌های کشتی می‌گوید: در کشتی از تکنیک‌هایی مثل فیتیله‌پیچ، زیر یک‌خم و زیر دوخم، سگک و بارانداز بیشتر استفاده می‌کردم. همچنین کشتی‌گیران تهاجمی مورد توجهم بودند.
وسایل به ورزش، جنبه تجاری می‌دهند
دکتر خدایی با اشاره به اینکه ورزش نیازمند هیچ وسیله‌ای نیست، می‌گوید: درواقع وسایل به ورزش، جنبه تجاری می‌دهند؛ وگرنه ورزش وسیله خاصی نمی‌خواهد. بهترین ورزش، پیاده‌روی، آن‌هم پیاده‌روی تند است.
کم‌خوابی کشیدم تا در تحصیل و ورزش موفق شوم
این استاد دانشگاه با اشاره به سختی‌های مسیر کاری‌اش برای رسیدن به موفقیت می‌گوید: دوران دانشجویی کم‌خوابی زیاد کشیدم؛ چراکه هم باید درس می‌خواندم، هم اینکه از تمرین‌های کشتی عقب نمی‌ماندم.
فشار و سختی زیاد بود؛ به‌خصوص هنگام تحصیل در مقطع دکتری، از ۲۴ ساعت فقط ۳ ساعت می‌خوابیدم، اما نتیجه شیرین آن، لذتی همیشگی را برایم به ارمغان آورد. همه باید به این نکته توجه داشته باشیم که ۲۴ ساعت برای همه ۲۴ ساعت است و این ما هستیم که باید زمان را مدیریت کنیم؛ چراکه موفقیت فقط با سختی به دست می‌آید.
«پایتخت» طنز بود و من نگران لطمه به کُشتی بودم
این مدال‌آور مسابقات جهانی از آنجایی که ارتباط خوبی با جامعه بازیگری و هنری داشته و به‌گفته خودش، دوستان بسیاری در این عرصه دارد، درباره همکاری‌اش با سریال پایتخت ۳ می‌گوید: ازآنجایی‌که محسن تنابنده از دوستان صمیمی من است، موقع ساخت پایتخت ۳ با من تماس گرفت و گفت می‌خواهیم در مجموعه پایتخت، به موضوع کشتی هم بپردازیم.
محسن تنابنده موقع ساخت پایتخت با من تماس گرفت و گفت می‌خواهیم به موضوع کشتی بپردازیم
ابتدا بحث خیلی خام بود، از این‌رو خواستند که به‌عنوان مشاور کشتی، در نوشتن متن همراهشان باشم. این همکاری را قبول کردم تا ورزش کشتی مطرح شود؛ البته ابتدا دغدغه داشتم که در برنامه‌ای با محوریت طنز و خانواده، طوری مدیریت شود که این ورزش لطمه بخورد و خوشبختانه با کارگردانی سیروس مقدم برنامه آن‌طور که باید، مدیریت شد. درواقع این سریال، سختی‌های کشتی را خیلی خوب به‌نمایش در‌آورد و توانستیم واقعیت‌های این ورزش را نشان دهیم.
بازیگر نبودم و نقش خودم را بازی کردم
خدایی می‌افزاید: این سریال در جذب بیشتر مردم به کشتی، بسیار تاثیرگذار بود. کشتی ورزش اول ماست و مردم یک گرایش درونی به این رشته دارند. سرمربی پیشین تیم ملی جوانان کشتی آزاد می‌گوید: در سریال پایتخت به‌خوبی سختی‌های کاهش وزن و تنهایی‌های ورزشکار بعد از باخت به‌نمایش درآمد. به‌نظرم در قالب طنز به خیلی از سختی‌ها و بخش‌های زندگی یک ورزشکار پرداخته شد.
خدایی درمورد نقش خودش در این سریال می‌گوید: من هیچ‌وقت بازیگر نبوده‌ام و فقط نقش خودم را بازی کردم. امیدوارم سریال‌های بیشتری درباره کشتی ساخته شود. پایتخت قبلا مخاطبان خاص خودش را داشت، ولی به‌خاطر پرداختن به کشتی، به‌نظرم مخاطبانش چندبرابر شد و این نشان از جایگاه کشتی در کشور دارد.
دینم را با تشکیل مدارس کشتی در مشهد، ادا می‌کنم
قهرمان کشتی المپیک آتن، به راه‌اندازی اولین مدرسه خصوصی کشتی‌اش در باشگاه کارگران مشهد، با هدف پرورش استعداد‌های این رشته کهن، اشاره می‌کند و می‌گوید: کشتی از ورزش‌های قدیمی مشهد است و متاسفانه در سال‌های اخیر هیچ نماینده‌ای در رده‌های مختلف سنی از این شهر در تیم ملی نداشته‌ایم.
خدایی ادامه می‌دهد: درواقع پرورش و رشد استعداد‌های ورزشکاران کشتی برای حضور دوباره آن‌ها از مشهد در تیم ملی، برایم انگیزه شد تا با اقتدا به امام‌رضا (ع) اقدام به راه‌اندازی هشت مدرسه کشتی در هشت نقطه مشهد کنم. این کار برای اولین‌بار در کشور صورت می‌گیرد و امید است با برنامه‌ریزی و به‌تدریج تا ۱۰ سال آینده شاهد قهرمانان کشتی جهان از مشهد باشیم.
این استاد دانشگاه می‌افزاید: برای هفت مدرسه کشتی دیگری که در آینده‌ای نزدیک راه‌اندازی می‌شود، با سازمان‌هایی مثل فنی‌وحرفه‌ای استان، شهرداری و اداره‌کل ورزش‌وجوانان خراسان رضوی رایزنی‌هایی صورت گرفته است. اولین مدرسه کشتی با همکاری اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی، به‌صورت اجاره باشگاه کارگران مشهد، فعالیت خود را با ۸ مربی و ۴۰۰ شاگرد، شروع کرده است.
پهلوان پهلوانان؛ مولا علی (ع)
این کشتی‌گیر سال‌های نه‌چندان دور تیم ملی کشورمان، با اشاره به تعریفی از پهلوانی، می‌گوید: درواقع پهلوانی ریشه در فرهنگ غنی ایران اسلامی دارد و پهلوانِ پهلوانان، مولا علی (ع) است. کسی که ورزش می‌کند، توانش بیشتر از دیگران می‌شود و باید بیشتر مراقب رفتارش باشد.
خدایی همچنین اضافه می‌کند: در جایی خواندم اگر می‌خواهید ببینید ثروتمند هستید، ببینید چه چیز‌هایی دارید که با پول نمی‌توان خرید. من هم پولدار نیستم، اما ثروتمندم؛ چون خانواده دارم، محبت مردم را دارم، دوستان خوب و چیز‌های زیادی دارم که دیده نمی‌شوند و بابت همه‌شان خدا را شاکرم.
وی درباره موضوعاتی که در طول روز باعث ناراحتی‌اش می‌شوند، می‌گوید: از رانندگی بد و بدون رعایت قوانین در شهر، از سیگار کشیدن جوان‌های کم‌سن‌وسال، از دعوا کردن دونفر با هم در خیابان، از فروش کلیه به‌خاطر فقر و... ناراحت می‌شوم.
خدایی می‌افزاید: چیزی که مرا در چند روز اخیر خیلی خوشحال کرد و حس خوبی در من ایجاد نمود، این بود که در جمعی از خیران حضور داشتم که این جمع بدون اینکه شناسایی شوند، به بیماران نیازمند کمک می‌کردند. همه ما وقتی به فردی کمک می‌کنیم، حتما حس خوبی داریم و از این‌رو افتخار می‌کنم که هستند کسانی در شهر که دلشان برای نیازمندان و بیماران می‌سوزد و می‌بخشند.
ورزشکار نباید دعا و یاد خدا را فراموش کند
از تک‌تک اعضای خانواده که در تمام سال‌های اردو و مسابقات، من را حمایت کردند و از مربیان و دوستانی که در پیشرفتم نقش داشتند، متشکرم. به آن‌هایی که می‌خواهند کشتی بگیرند و قهرمان شوند، هم می‌گویم: کشتی یک ورزش پهلوانی و سخت است و نیازمند اراده‌ای قوی زیاد برای رسیدن به قهرمانی.
باید از همه‌چیز خود گذشت و تنها به کشتی فکر کرد. درواقع باید در خوردن، خوابیدن، بیداری و در همه‌جا با کشتی بود و به کشتی گرفتن فکر کرد. ورزشکاری که هدف دارد، باید از شکست‌ها درس بگیرد و هیچ‌وقت به خود مغرور نشود. همیشه و همه‌جا به قله تلاش و قهرمانی فکر کند و از همه مهم‌تر هیچ‌وقت دعا و یاد خدا را فراموش نکند.
مروری بر افتخارات
مجید خدایی متولد سال ۵۷، کشتی‌گیر و مربی کشتی آزاد ایران است. خدایی مدال برنز قهرمانی جهان در ۲۰۰۲ تهران و برنز قهرمانی آسیا در سال۲۰۰۶ را کسب کرده و در المپیک۲۰۰۴ آتن با سه پیروزی (۱-۵ بر کومار هندی، ۱-۸ بر یوکویامای ژاپنی و ۰-۳ بر لویزیدیس یونانی) و شکست۶-۵ از کیل ساندرسون آمریکایی، قهرمان مسابقات به مقام پنجم رسید. سال ۱۳۷۰ کشتی را در باشگاه سعدآباد مشهد شروع و در سال ۱۳۸۶ از آن خداحافظی کرد.
او در قهرمانی ۲۰۰۱جهان، عضو تیم ملی بود و به مقام چهاردهم رسید. همچنین سابقه سرمربی‌گری تیم ملی کشتی آزاد جوانان ایران را از سال۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ دارد. پیش از آن هم سابقه هدایت تیم ابومسلم خراسان را عهده‌دار بوده است که در ادامه اشاره‌ای می‌کنیم به برخی افتخارات به‌دست‌آمده او در سال‌های کشتی.
سال ۷۳ مدال طلای المپیاد دانش‌آموزی کشور. سال ۷۴ مدال نقره جوانان کشور. سال ۷۶ مدال طلای جوانان جهان و نفر اول انتخابی تیم ملی ایران. سال ۱۹۹۷ مدال طلای باشگاه‌های آسیا و اقیانوسیه و بهترین کشتی‌گیر مسابقات، مدال طلای جوانان جهان، مدال طلای جام بین‌المللی دانکلوف بلغارستان و مدال نقره دانشجویان جهان.
سال ۸۲ انتخاب به‌عنوان شهروند نمونه مشهد. سال ۲۰۰۲ مدال برنز مسابقات جهانی کانادا. سال ۲۰۰۰ مدال طلای جام بین‌الملل ورشوی لهستان. سال ۱۹۹۸ مدال نقره جوانان جهان، مدال برنز مسابقات ارتش‌های جهان و مدال برنز مسابقات جهانی بزرگ‌سالان.
سال ۲۰۰۳ مدال طلای جام بین‌الملل برادران گلازوف، روسیه. سال ۸۳ انتخاب به‌عنوان جوان نمونه خراسان رضوی. سال ۸۳ و ۸۴ انتخاب به‌عنوان قهرمان اخلاقِ لیگ برتر کشتی ایران. سال ۲۰۰۴ کسب مقام پنجم المپیک. سال ۲۰۰۵ مدال نقره المپیک دانشجویان و پرچم‌دار کاروان ایران.
* این گزارش چهارشنبه، ۲۵ شهریور ۹۴ در شماره ۱۶۵ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
